ساده به رنگ خدا

در مستی جوانی عمرم خزان شد و نیامدی

غنچه ای نشکفته پژمرده شدم و نیامدی

ثانیه ها از پس ثانیه ها می گذرد حواست هست؟

ثانیه را رها کن، سالهاست که می گذرد حواست هست؟

وعده پشت وعده می دهی و یک وعده خوبان وفا نشود

کاش میدانستی حال دلم را، تا شاید بر من جفا نشود

نمی گویم اهل جفایی یا سراب آب نمایی

ولی خودت هم خوب می دانی، چیزی شبیه شعر نیمایی

خاطرات زیبا هرگز از یاد آدم نمیرن، حالا اون خاطرات زیبا رو خودت خلق کرده باشی یا توسط دیگران خلق شده باشه، به هر حال تصویرهای زیبایی از اونا تو ذهنت هست که همیشه مرور میکنی.

خلق خاطرات قشنگ به خودمون بستگی داره حتی اگه با سختی توام باشه، اگه دل یکی رو نشکنی، اگه باعث ناراحتی کسی نشی،  اگه باری از دوش دیگران برداری هر چند که خودت تو زحمت بیفتی، اگه به کسی که نیاز داره کمک کنی، اگه پای درد و دل یکی بشینی، اگه پشت سر عزیزانت دعا کنی، اگه تجسس نکنی، اگه راز دار باشی، اگه دو رنگ نباشی، اگه سیرت خودت رو زیبا کنی، اگه تحملت رو بالا ببری هر چند تو تنهایی گریه کنی، اگه به روی همه لبخند بزنی حتی اگه دلت پر از غم باشه، اگه با خدای خودت  و مردم رو راست باشی ……. اونوقت شب ها با آرامش سرتو زمین میزاری و با خودت میگی روز خوبی بود هر چند سخت بود و تکرار این شب ها پس از مدت ها، خاطرات قشنگ رو خلق میکنه و اونوقت میبینی زندگیت واقعا داره قشنگ سپری میشه…….

من از همه کسانی که خاطرات زیبایی رو برام پدید آوردن صمیمانه تشکر میکنم، کاش میدونستن چقدر برام عزیزن !

رد پای محبتشون هرگز از دلم پاک نمیشه، بهترین ها را برایشان آرزو میکنم.