عاقبت بخیری

شمر بن ذی الجوشن از فرماندهان و جانبازان امام علی (ع) در جنگ صفین که تا شهادت پیش رفت. اگر نیایش هایش با خدا را برای شما بگویند و ندانید مال شمر است غبطه می خورید.فکر نکنید اهل نماز و روزه نبوده، او 16 بار پای پیاده سفر چند ماهه حج رفته است. اما با قساوت و بیرحمی سر پسر پیامبر را برید.
بسیاری از قاتلان کربلا اهل تهجد بودند و با پیغمبر هم دیده شده اند. وقتی امام حسین (ع) به کربلا وارد شد فرمود: مگر شما پیغمبر را ندیدید؟ آنها هم نماز می خواندند و می گفتند نماز شما قبول نیست! در فرات غسل قربة الی الله می کردند تا ثواب کشتن حسین بیشتر شود.
ابوبکر که به او صدیق می گفتند، یار غار پیامبر هنگام هجرت بود که بعد از پیامبر، اسلام را به تفرقه انداخت.
ابن ملجم مرادی حافظ قرآن بود و سوره را از اول به آخر می نوشت، اما در مسجد، قرآن ناطق علی (ع) را کشت.
خوارج که گوشت اضافی پیشانی خود را که بر اثر سجده زیاد ایجاد شده بودمی چیدند.

پس نگذاریم خودخواهی، قضاوت عجولانه و اشتباه، دهن بینی، حسادت، طمع و …. باعث شود از آیت الله به لعنت الله تبدیل شویم.

محمد قیصری