ابراهیم چه زیبا بندگی می کند معبود خویش را!
و از آن زیباتر لبیک اسماعیل است به امر پروردگارش!
چه آرام و مشتاقانه به سوی قربانگاه قدم بر میداشت!
انگار به خانه یار دعوت شده باشد،
آن صحنه، تجلی عشق به معشوق بود و بس!