تقدیم به معلم مهربان و آسمانیم :

معلم مهربانی در دل اوست
مزین از محبت محفل اوست
معلم علم را با عشق می داد
معلم عاشقی را مشق می داد
معلم لحنی از شور و هیاهوست
معلم چون گلی زیبا و خوشبوست
معلم مهر را بر من بیاموخت
به لبخندی به قلبم مهر اندوخت
معلم دستهایش پرتوان بود
چو خورشیدی میان آسمان بود
به من تابید تا ظلمت نگیرم
میان جهل و نادانی نمیرم
به من آموخت راه زندگی را
خدا را، عاشقی را، بندگی را
معلم ماه نه، خورشید هم نه
معلم زهره و ناهید هم نه
معلم را مقامی بس که والاست
معلم آیه هایی با مسماست
معلم سایه سار مهربانیست
معلم چون رسولی آسمانیست
معلم روشنی بخش دل و جان
فروزان شعله ای در راه ایمان
به من آموخت شرط حق بدانم
به من آموخت تا قرآن بخوانم
به من آموخت راه زندگی را
به من آموخت اصئل بندگی را

شاعر : وحید اکبری